Πριν δύο χρόνια επιστήμονες από την Κίνα κάλυψαν το ένα τμήμα μιας σημαίας με ένα λεπτό στρώμα από νανοσωλήνες και ύστερα έπαιξαν ένα… τραγούδι χρησιμοποιώντας τη σημαία ως ηχείο!
Ήταν μια επίδειξη χρήσης νανοσωλήνων σε μορφή ηχείων – κάθε φορά που ένας ηλεκτρικός παλμός στέλνεται μέσω μια στρώσης από νανοσωλήνες προκαλεί τη θέρμανση του αέρα γύρω από αυτούς που στη συνέχεια γίνεται ήχος! Τώρα αμερικανός επιστήμονας έχει πάει την τεχνολογία κάτω από τη θάλασσα όπου ισχυρίζεται πως θα μπορούσε να επιτρέψει σε υποβρύχια να ανιχνεύουν άλλα υποβρύχια και τα ίδια να μείνουν… άφαντα!
Ο ερευνητής Ali Aliev, του Πανεπιστημίου του Τέξας, έχει καθορίσει πως ένας χαμηλής συχνότητας ήχος που παράγεται από νανοσωλήνες μπορεί να χρησιμοποιηθεί από συστήματα sonar για να καθορίσει τη θέση, το βάθος και την ταχύτητα αντικειμένων κάτω από το νερό. Ο Aliev και η ομάδα του καθόρισαν ακόμη πως οι στρώσεις αυτές θα μπορούσαν και να μεταδίδουν συγκεκριμένες συχνότητες για να ‘ακυρώσουν’ άλλους θορύβους… θορύβους για παράδειγμα όπως εκείνους που κάνει ένα υποβρύχιο σε κατάδυση…
Το εμπόδιο που έχει να ξεπεράσει ο Aliev είναι η οξείδωση που συμβαίνει όταν έρχονται τέτοια υλικά με το νερό σε υψηλές θερμοκρασίες. η υψηλή επιφανειακή πίεση και η συχνότητα δόνησης που προκαλεί το νερό και μπορεί να ‘βραχυκυκλώσει’ τους νανοσωλήνες που ανέλαβαν το έργο αυτό…
Στα θετικά ο υδροφοβικός (διώχνουν το νερό) χαρακτήρας των στρωμάτων αυτών που κάνει τον αέρα να δημιουργεί έναν ‘φάκελο αέρα’ γύρω τους που σημαίνει πως αυξάνεται η αντοχή τους σε τέτοιες συνθήκες…
Κάτι μας λέει πως σε άλλα πιο… απόκρυφα εργαστήρια ήδη εξετάζεται -ή έχει βρεθεί…, η λύση στο πρόβλημα.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Nano Letters.