Είναι γνωστό πως σε τροχιά εκτός από αυτά τα… θαυμαστά δημιουργήματα που αποκαλούμε δορυφόρους και τις λοιπές χρήσιμες κατασκευές υπάρχει και ένα απέραντος… σκουπιδότοπος!
Φυσικά πέρα από αξιοπερίεργο είναι και άκρως επικίνδυνο αυτό το φαινόμενο αφού τα λειτουργικά οχήματα είναι σε κίνδυνο. Η αμερικανική NASA και οι επιστήμονες της έχουν σκεφτεί έναν νέο τρόπο να τα ξεφορτωθούν: ακτίνες lasers για να ‘διώχνουν’ από τροχιά σύγκρουσης με άλλα οχήματα.
Ο Αμερικανικός Στρατόςέχει σε διαρκή παρακολούθηση περίπου 20.000 κομμάτια από σκουπίδια σε χαμηλή τροχία, τα περισσότερα τμήματα από διαστημικά σκάφη που έχουν απορριφθεί από άλλα παλαιότερα διαστημικά σκάφη στο παρελθόν.
Η ατμόσφαιρα μόνης ‘τραβά’ κάποια από αυτά στην γη κάθε χρόνο. Αλλά το 1978, ο αστρονόμος της NASA Don Kessler είχε προβλέψει μια ημέρα… κρίσης: καθώς συγκρούσεις θα ανεβάζουν τον αριθμό των ‘σκουπιδιών’, δεν θα μπορούμε να τα μειώσουμε και μια μόνιμη… χωματερή του διαστήματος θα υπάρχει σε τροχιά. Η κατάσταση θα ονομαστεί “Σύνδρομο του Kessler.”
Σε χαμηλή τροχιά υπάρχουν μερικές τρομακτικές συγκρούσεις που είχαμε ήδη όπως μια με δύο επικοινωνιακούς δορυφόρους που έγινε διάσημη το 2009. Κομμάτια από εκείνη την σύγκρουση σχεδόν χτύπησαν τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό μερικούς μήνες μετά. Υπάρχουν άνθρωποι που λένε πως το Σύνδρομο Kessler έχει ξεκινήσει σε μερικά υψόμετρα τροχιάς.
“Δεν υπάρχει και καμία αμφιβολία πως θα την πατήσουμε αν δεν κάνουμε κάτι,” λέει ο μηχανικός της NASA Creon Levit.
Έτσι σε έγγραφο που υποβλήθηκε στην Advances in Space Research και δημοσιεύτηκε στον server arXiv.org, μια ομάδα της NASA με τον επιστήμονα James Mason προτείνει κάτι νέο: αντί να τραβάμε τα σκουπίδια κάτω στη Γη, απλά να βεβαιώνουμε πως σταματάνε οι συγκρούσεις.
Το πρόβλημα είναι τα μικρά τμήματα στα οποία σπάνε τα μεγαλύτερα καθώς τα τραβά η ατμόσφαιρα. Αυτά είναι και τα πιο δύσκολα να ανιχνευτούν ενώ είναι και τα πιο επικίνδυνα: γίνονται μικρά, πυκνά πράγματα σαν σφαίρες. “Αν ένα από αυτά συγκρουστεί με δορυφόρο ή άλλο σκουπίδι σε μια μεγάλη ταχύτητα της τάξης τω 5.000 μιλιών/δευτ θα το κάνει σμπαράλια,” λέει Levit.
Με τη νέα έρευνα η εστίαση είναι σε μεσαίας ένταση λέιζερ που θα περνά μέσα από ένα τηλεσκόπιο και θα φωτίζει τμήματα σκουπιδιών που φαίνεται πως είναι σε τροχιά σύγκρουσης. Κάθε πρωτόνιο του λέιζερ κουβαλά λίγη κινητική ενέργεια. Μαζί τα πρωτόνια θα… ‘σκουντάνε’ ελαφρά το αντικείμενο και με μειώνουν την ταχύτητα του κατά περίπου .04 ίντσες/δευτ.
Όταν θα φωτιστεί το αντικείμενο για μια με δύο ώρες θα μετακινηθεί 650 πόδια την ημέρα, λένε οι ερευνητές και έτσι, όπως δείχνουν οι υπολογισμοί, θα αποφευχθούν οι μισές συγκρούσεις.
Είναι μια νέα πιο προσιτή από άλλες ιδέα, αφού κάθε τέτοιο λέιζερ χρησιμοποιείται ήδη στην βιομηχανία και κοστίζει κάπου $800.000. Ελάχιστο κόστος σε σχέση με τα υψηλής ισχύος μηχανήματα.
Θα μπορούσε να τοποθετηθεί και σε υπάρχον τηλεσκόπιο Air Force Maui Optical Station στην Hawaii ή την Αυστραλία.
Η λύση βέβαια δίνεται μόνο για τα μικρότερα αντικείμενα ενώ τα μεγάλα…
