Η Λιβύη όπως λένε οι NYT, θα ήταν ο πρώτος στόχο στην ιστορία…
Η ιστορία μας πηγαίνει πίσω στον Μάρτιο με τη διοίκηση Obama να έχει περάσει από έντονη συζήτηση για το να ο πόλεμος θα άνοιγε όχι με μερικά AH-64 Apachee όπως το 1991 αλλά με κάτι πολύ πιο διαφορετικό: κυβερνοεπίθεση για να αδρανοποιηθεί η άμυνα του Καντάφι και το αντιαεροπορικό σύστημα.
Χωρίς να μπορούμε να μάθουμε τις τεχνικές ο στόχος όπως λέει το ρεπορτάζ της αμερικανικής εφημερίδας ήταν να ξεπεραστούν τα firewalls των δικτύων της Λιβύης και επικοινωνίες, αεράμυνα και ραντάρ να αδρανοποιηθούν πριν φτάσουν τα μαχητικά του NATO.
Τι έγινε; Η διοίκηση Ομπάμα έκανε πίσω για να μη δημιουργηθεί προηγούμενο και κάποια στιγμή με τους ασκούς του Αιόλου ανοιχτούς, Ρωσία και Κίνα εκτελέσουν παρόμοιες επιθέσεις.
Ταυτόχρονα υπήρχε και… νομικό ζήτημα με τον Αμερικανό πρόεδρο να μην είναι βέβαιο πως έχει την εξουσία για να διατάξει μια τέτοια επίθεση χωρίς να ενημερώσει το Κογκρέσο.
Με συμβατικά όπλα…
Στο τέλος απορίφθηκε η λύση και χρησιμοποιήθηκαν συμβατικά όπλα, πύραυλοι κρουζ και ρομποτικά, μη-επανδρωμένα οχήματα. Ο στρατηγός Carter F. Ham, από την Αφρικανική Διοίκηση του ΝΑΤΟ, για δύο εβδομάδες υπεύθυνος των επιθέσεων όταν ρωτήθηκε μετά τις 31 Μαρτίου για χρήση κυβερνοεπίθεσης είπε “no capability that I ever asked for was denied.” Με άλλα λόγια ή δεν ζητήθηκε, ή κάτι έγινε…
Πολλά πάντως πλέον τα ερωτήματα με το παράδειγμα ενός Stuxnet worm υπολογιστή που όπως λένε οι αναφορές, πέρυσι ‘θέρισε’ τμήματα του πυρηνικού προγράμαματος του Ιράν. Μια τροπή που αν και επισήμως δεν είναι ‘πατέρα’ πολλοί κάλεσαν ως αμερικανο-ισραηλινό project.
Η διοίκηση Ομπάμα πιστεύει στον ψηφιακό πόλεμο αλλά όπως λένε οι Αμερικανοί “We don’t want to be the ones who break the glass on this new kind of warfare,”. Με το παραπάνω ο κος James Andrew Lewis του Center for Strategic and International Studies, με ειδικότητα στην ανάλυση, εστιάζει στο ότι δεν θέλουν οι ΗΠΑ να είναι – επισήμως, πρώτοι που θα κάνουν την κίνηση…
Τι επιφυλάσει το μέλλον; ναι, για ένα διάστημα οι Navy Seal commandos, τα ελικόπτερα Black Hawk, τα μαχητικά και τα λοιπά μέσα θα κάνουν τη ‘βρώμικη’ δουλειά αλλά το ζήτημα είναι απλό και ένα: τι θα γίνει όταν ξεπεραστούν τα νομικά και συνταγματικά; Απλά ξέρουμε πως θα αρκεί μια χώρα να κάνει την αρχή και τίποτα ηλεκτρονικό δεν θα είναι πια ασφαλές…
Στο τέλος πάντως ευτυχώς για Αμερικανούς και ΝΑΤΟικούς η Λιβύη δεν ήταν χώρα με ‘σοβαρή’ αεράμυνα και τα συμβατικά μέσα.