Επιστήμονες σε όλο τον κόσμο ασχολούνται με την εξεύρεση τρόπων για να γιατρευτεί μια τραυματισμένη καρδιά…
Με αυτές τις προσπάθειες εστιάζουν στα λεγόμεν “patches” που είναι βιολογικά ‘υλικά’ από κύτταρα της καρδιάς και του μυικού της συστήματος. Ένα πρόβλημα με αυτούς τους ‘επιδέσμους’ είναι πως αποτελούνται από καρδιομυομήκυτες – cardiomyocytes που τοποθετούνται μαζί με υλικά που είναι κακοί αγωγοί του ηλεκτρισμού. Αυτό σημαίνει πως είναι μονωμένοι από τα ηλεκτρικά σήματα που στέλνει η καρδιά και δεν κάνουν τις συσπάσεις όταν η καρδιά χτυπά. Επιστήμονες του MIT λένε λοιπόν πως είναι κοντά σε λύση.
Η ομάδα δημιούργησε ένα υλικό από μια οργανική ουσία (alginate) μια ουσία που μοιάζει με εύπλαστο οργανικό υλικό ενώ αυτή τη φορά στη σύσταση υπάρχουν και δισεκατομμύρια νανοκαλώδια από χρυσό.
Τα νανοκαλώδια αυτά γεφυρώνουν ανάμεσα το χάσμα στα κύτταρα και μπορεί να περάσει η ηλεκτρική ενέργειας: ο ιστός με τα νανοκαλώδια μπορεί να αφήσει περάσει ο ηλεκτρισμός “σε πολλά χιλιοστά.”
Αν και για την ώρα δεν έχει υπάρξει η αγωγιμότητα που θέλουμε από τον φυσικό οργανικό ιστό, είναι σε καλό δρόμο στην έρευνα.
Το MIT και οι ερευνητές του πιστεύουν πως η τεχνολογία δεν θα είναι μόνο χρήσιμο για αυτή τη χρήση αλλά και για άλλες μυικές λύσεις και όχι μόνο.
Δημοσιεύτηκε δε και η αντίστοιχη έρευνα στην επιθεώρηση Nature Nanotechnology.
.
