Με το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, έγιναν αρκετές κινήσεις για ένα νέο… πρόβλημα: τι θα γίνονταν με τα πυρηνικά της ΕΣΣΔ.
Όπως μας λέει σε άρθρο του το Wired η λύση ήταν απλή: Με μια συμφωνία του 1993 αποφασίστηκε να μετατραπούν 500 μετρικοί τόνοι από τα πρώην Σοβιετικά όπλα σε υλικό για τα αμερικανικά πυρηνικά εργοστάσια.
Η Πρώην Σοβιετική Ένωση πληρώθηκε για αυτό και σήμερα πρώην πυρηνικά από τα όπλα της Ρωσίας είναι το 10% του καυσίμου από όσα καταναλώνει η Αμερική.
Απίστευτο, ο άλλοτε Άκρως Απόρρητος Sverdlovsk-45 ‘ξεγυμνώνεται’ και το ουράνιο θα φτάσει σε δύο μυστικά σημεία, εργοστάσια στο Seversk ή το Ozersk. Εκεί, στους 1,000 βαθμούς Κελσίου και με ειδική διαδικασία θα μετατραπεί σε εμπλουτισμένο ουράνιο – highly enriched uranium oxide powder (U308).
Η όλη διαδικασία έχει μια σειρά από υπολείμματα και πολύπλοκες διαδικασίες μέχρι να μετατραπεί σε κάτι χρήσιμο: το 5% χαμηλού εμπλουτισμού ουράνιο – low-enriched uranium-235. Ένα υλικό κακό για βόμβες και καλό για πυρηνικά εργοστάσια.
Σε τελικά φάση, μέσα σε ατσάλινα κοντέϊνερ των 2.5 τόνων θα φύγει από την Αγία Πετρούπολη και θα φτάσει μέσω του λιμανιού της Βαλτιμόρης σε ειδικές εγκαταστάσεις στο Paducah του Kentucky.
Θα δοκιμαστεί και θα γίνει ‘καύσιμο’…
Όταν όμως το πρόγραμμα τελειώσει το 2013 θα έχει συμβεί το ασσύληπτο: υλικό από 20,000 πυραύλους των Σοβιετικών πήρε την πορεία του και άλλαξε χρήση για να… θρέψει με ενέργεια τα ίδια νοικοκυριά που είχε δημιουργηθεί για να καταστρέψει.
Δείτε την απίστευτη και πολύ ενδιαφέρουσα διαδικασία εδώ…