Μοιάζει μια έξυπνη ιδέα…
Το σύστημα αναπτύχθηκε από τον νορβηγικό ερευνητικό οργανισμό SINTEF και χρησιμοποιεί μια ‘κουρτίνα’ από φυσαλίδες για να καταφέρει να κατακρατήσει το πετρέλαιο που έχει διαρρεύσει για να μαζευτεί πιο εύκολα ή να σχηματίσει ένα ‘σύνορο’ από αέρα γύρω από προστατευμένες περιοχές.
Οι φούσκες προέρχονται από πλαστικούς διάτρητους σωλήνες που έχουν συνδεθεί με έναν συμπιεστή αέρα και τοποθετούνται σε δικτύωμα. Το πρωτότυπο Οcurrent έχει μήκος 12 μέτρα και πλάτος 1.5 μέτρο. Οι σωλήνες και τα συστήματα είναι βυθισμένα στα 2 μέτρα από την επιφάνεια όπου και δημιουργούν ένα πυκνό ‘τοιχίο’ από φούσκες.
Καθώς οι φούσκες αναδύονται κουβαλούν και το νερό που υπάρχει γύρω τους. Μόλις φτάσουν στην επιφάνεια με το οριζόντιο ρεύμα που δημιουργείται το πετρέλαιο δεν μπορεί να περάσει.
Οι επιστήμονες έχουν ήδη δοκιμάσει το σύστημα σε ήρεμα νερά και θέλουν να το δοκιμάσουν και σε χαοτικές συνθήκες. Για το κάνουν πρόσφατα δοκιμάζουν στην περιοχή Trondheim Fjord της Νορβηγίας, γνωστή για τα δυνατά της ρεύματα. Στις πρώτες δοκιμές λειτουργούσε σε ρεύματα με ταχύτητα έως και 70 εκατοστά το δευτερόλεπτο – 1.5 κόμβος. Συγκριτικά σήμερα τα πλωτά φράγματα δεν μπορούν να διαχειριστούν παραπάνω από 50 εκατοστά το δευτερόλεπτο, ή έναν κόμβο. Η… κουρτίνα από φούσκες μείωνε και τον κυμματισμό στην περιοχή.
Όπως είπε ο κος Grim Eidnes, υπεύθυνος του Τμήματος Θαλάσσιου Περιβάλλοντος του SINTEF ως αρχή δεν υπάρχει όριο στην τεχνολογία. Απλά είναι ζήτημα ισχύος των συμπιεστών αφού για να διπλασιαστεί η δύναμη ενός φράγματος χρειάζεται να αυξηθεί Χ8 η ισχύς των γεννητριών.
Πέρα από την αποτελεσματικότητα το νέο σύστημα έχει ακόμη ένα καλό: τα σκάφη μπορούν να περάσουν από μέσα και πάνω του αφού είναι… φούσκες!
